انتظار ۲۴۸ _ جان جهان

جان جهان، مولانا یا صاحب الزمان(عج)

به انتظار شما هر روز و شام می‌مانیم

و قصّه غم هجرت مدام می‌خوانیم

برای دیدن روی مه شما جان جهان

به چارسوی زمین اسب شوق می‌رانیم

بیا بیا که بهاران شود زمستان‌ها

بیا که در قدمت، سر، چو گل، برافشانیم

کرَم نما و قدَم نه، ز مهر، محفل ما

که خاک رهگذرت با مژه بروباییم

شما قطب عالم امکانی و ولّی حقی

بیا که بی‌شما، همه، جسم‌های بی‌جانیم

امام برحق ما، گرچه غایبی ز نظر

مطیع امر شما مولا چنان غلامانیم

بیا و صحنه گیتی ز عدل پفر گردان

اسیر ظلم و جفائیم و بی‌پناهانیم

دعای ما همه این است همچو «دانشور»

که بهرجان نثاری و طاعت کنار شمامانیم

ألـلَّـھُــمَــ ؏ َـجــِّـلْ لِوَلــیِـڪَ ألــْـفــَـرَجْ